Transformatorhuisje kerkhof Ospel

Op het Kerkhof te Ospel bevindt zich (aan de Waatskampzijde) een gebouwtje dat een voormalig transformatorhuisje is. Thans is het in gebruik door de vrijwilligers die het kerkhof onderhouden voor het opbergen van gereedschap.

Historie.

Dit huisje is gebouwd in 1920. In dat jaar is Ospel aangesloten op het elektriciteitsnet. Elektriciteit was destijds het nieuwste op het gebied van techniek en economische ontwikkeling.  Via een kabel kwam elektriciteit met een hoog voltage het dorp binnen en in het gebouw stond een grote transformator die het voltage omlaag bracht naar 220 volt voor huishoudelijk gebruik en 380 volt voor bedrijven. Aangesloten huizen en boerderijen hoefde niet meer met de brandgevaarlijke olielampen te werken terwijl het licht aanzienlijk verbeterde. Vrij snel daarna deden hierdoor de elektrische motoren hun intreden hetgeen de economische ontwikkeling ten goede kwam en mechanisatie verder op gang kwam. In 1926 waren er op Ospel 124 lichtgebruikers en 38 krachtverbruikers ( t.b.v. elektromotoren). In 1924 stonden er in Limburg 305 transformatoren waarvan de meeste in deze zo genaamde typische “PLEM huisjes” zoals ze ook wel werden genoemd omdat dit een bouwstijl was ontwikkeld door de PLEM (Provinciale Limburgse Elektriciteits Maatschappij) en alleen in Limburg voorkwam. Thans zijn er van dit type “huisje” nog maar weinig over. In onze regio is dit vrijwel het enige.

Tegel met bij

Opmerkelijk bij alle transformatiehuisjes is de kenmerkende tegel in een gevel met daarop afgebeeld een bij.
De bij en dan vooral een bijenkorf maakte een zoemend geluid en dat deed dit huisje ook. Vandaar deze tegel met het bijenmotief.
Toen het gebouwtje door de PLEM (destijds eigenaar) ontmanteld en overgedragen is aan de parochie is deze tegel verwijderd. Ook de platen met waarschuwing “hoogspanning” zijn toen verwijderd.
In 2018 is het gebouwtje gerenoveerd en is de tegel en ook de platen “hoogspanning” weer teruggeplaatst.
Thans kan het weer vele jaren als opslagplaats dienstdoen en is een industrieel erfgoed voor het dorp behouden gebleven.